We'll meet again beautifull Yosemite

Vandaag moesten we weer vertrekken uit het mooie Yosemite. Wat een prachtig gezicht als je uit je tentje komt met uitzicht op half dome en alle andere granieten rotsen, kabbelend riviertje naast de tent, blauwe lucht, de zon die opkomt achter Half dome, what a wonderfull world!

Uit het tentje komen ging overigens niet makkelijk deze ochtend, zei ik gister dat de Panorama trail wel meeviel, onze spieren dachten er vanochtend anders over! 

Na het ontbijt, alles ingepakt, afscheid genomen van buurvrouw Terry, ze is hier elk jaar de eerste week van augustus en zal voortaan naar ons uitkijken, en het flesje wijn was echt niet nodig geweest.

Fabian ging achter het stuur, de ene bocht na de andere, goed voor de stuur technieken, gelukkig heeft hij met opa de Mergelland route gereden, alleen gaat alles hier net even iets steiler naar beneden met iets scherpere bochten. Natuurlijk nog even gestopt bij Tunnelview.

 In Oakhurst waar Natasja en ik 2 jaar terug hebben overnacht was een Jamba juice, met de nadruk op was, hij is sinds kort gesloten, we hadden zo'n zin in vers sap! Dan maar naar de Starbucks ernaast waar we even internet konden oppikken. Ook moesten we nieuwe proviand halen bij de Walmart, de grocerie shops in de parken hebben een heel beperkt assortiment tegen soms wel drie dubbele prijzen. Echter op de plek waar TomTom aangaf, geen Walmart? Dan de volgende Walmart op de route genomen, hier zou ook een Jamba juice zijn, we kwamen in Niemandsland, Michel kon zich niet voorstellen dat hier iets zou zijn, opeens een klein dorpje met benzinepomp, Walmart, Subway en Jamba juice bijeen! Boodschapjes gedaan, grote beker vers sap en een lekker broodje bij Subway, we konden er weer tegenaan.

Nu op weg voor het laatste stukje naar Sequoia national park, Fabian's laatste en goede hoop op beren. Eerst zijn we gestopt bij Kings canyon NP, het verlengde van Sequoia park. We hebben hier een korte trail gedaan naar General Grant, na General Sherman de 2e grootste Sequoia boom, je ziet hier echter zoveel enorm grote bomen dat wij niet kunnen zien dat deze nu zoveel groter is dan de anderen. Wat zijn het toch een mooie bomen, normaal zeg je een boom is een boom maar deze zijn echt heel bijzonder, qua kleur en de enorme grote, je blijft je ogen uitkijken. Er was ook een omgevallen Sequoia waar je doorheen kon lopen.

Spiertjes!

Don't climb....!

Spinnen??

Hierna zijn we de Big stump trail gaan lopen, 100 jaar geleden  zijn hier alle Sequoia's gekapt, de stompen staan er nog steeds, de grootste is de Mark Twain stomp met een diameter van meer dan 12 meter, je kan hier met een trapje opklimmen, een andere vonden wij ook mooi, het leek een soort kasteel. ik dacht dat deze trail redelijk vlak was, helaas moesten onze pijnlijke spieren toch weer aan de slag. Op een gegeven moment moesten we de weg oversteken en ging de trail aan de andere kant van de weg verder. We hadden onze twijfel of we wel goed zaten, het was ook al laat en we moesten nog een uurtje naar de camping rijden. Uiteindelijk kwamen we gelukkig weer bij de Parking uit.

 

 

Kasteel

Mark Twain

Op Mark Twain

 Het laatste stukje door het park, bochtjes omhoog, we zitten hier op ruim 2000 meter elevation, 24 graden. Om 7 uur waren we op de camping Lodgepole, hetzelfde mooie plekje waar we 2 jaar terug zaten. Snel de tentjes opgezet, en met de auto terug naar de campwinkel, hier zijn douches waar iedereen enorm aan toe was. 4 quarters voor 3 minuten, we hebben voor ieder maar 8 genomen, lekkere warme douche. Het was hier om kwart over 8 al donker, we hebben pasta gegeten van instant zakjes, heet water erbij even wachten en we hadden een heerlijke maaltijd. De laatste 2 kampeer nachtjes staan we op de meest primitieve camping, er is zelfs geen licht op de wc, Fabian en Anne nemen s'avonds geen thee, bang dat ze er s'nachts uit moeten in het pikkedonker! We weten ook dat hier beren kunnen lopen, afgelopen 7 dagen zijn er 5 beer alerts op de camping geweest. We hebben nog even rond ons kampvuurtje gezeten en daarna het tentje weer in.

Ik schrijf deze verslagjes tussendoor, meestal onderweg in de auto, er kunnen dus best wel wat taal en spelfoutjes bij zitten, daarbij de autocorrect van de IPad..., ik hoop dat het redelijk leesbaar is. 

We zitten nu ik dit schrijf in het Hilton in Rancho Mirage(weer wifi), vlakbij Palm Springs. Ik probeer de blog bij te werken en heb al wat foto's van de afgelopen dagen geplaatst.