Relaxing and Hiking

Wat is het toch heerlijk in dit grote huis, we kwamen langzaam op gang, buiten rustig ontbeten. Hier een impressie van het huis.

Uiteindelijk vertrokken we pas om 12 uur richting Arches National park, we wilden de Devils garden trail gaan doen, we waren half 1 bij de trailhead, Midden op de dag met 37 graden wandelen is eigenlijk geen goed idee, we zijn begonnen, eerst naar pine three arch, daar vlakbij Tunnel arch, weer terug naar het hoofdpad op weg naar Landscape arch, deze arch behoort tot de langste natuurlijke bruggen in de wereld, met een overspanning in 2004 van 88,4 meter. In 1991 is er van de Landscape Arch een stuk afgebroken met de afmetingen van 20 m bij 3,66 m bij 1,33 m. Nu is het niet meer toegestaan om onder of op de boog te lopen. Je loopt hier een stuk door los zand, dat met deze warmte, we moesten nog een heel eind lopen naar het eind van de trail, wel een heel mooie route maar eigenlijk had niemand hier zin in, we wilden vanavond naar Delicate arch voor de zonsondergang en ook nog BBQ-en, dat werd ook krap in tijd. We besloten terug te gaan zodat we rustig boodschappen konden doen voor de BBQ en nog even zwemmen in het zwembad.

Pine tree arch

Landscape arch

Na de lekkere vroege BBQ zijn we eerst naar het dorp gereden, Fabian en Anne wilden met dit weer graag iets op het water doen, we hebben een raft tour voor ze besproken voor morgen. Weer verder naar Arches national park naar de trailhead van Delicate arch, we waren hier om half 7. Delicate Arch is een 16 meter hoge vrijstaande natuurlijke boog van zandsteen, het is het meest beroemde monument uit het nationaal park en een belangrijk symbool voor de staat Utah. De boog staat afgebeeld op de nummerplaat van Utah.

 Veel mensen gaan hierheen om de zonsondergang te aanschouwen. Het is een trail van 3,3 miles roundtrip. Het was nog steeds flink warm, de zon brandde op onze benen. Het is een flinke klim, uphill, downhill, uphill etc. Michel zei al, waarom vullen ze het niet op dan hebben we maar een klim en lopen verder vlak. Na 50 minuten waren we boven, onderweg nog een praatje gemaakt met andere Nederlanders en Fabian kwam nog een studiegenoot tegen, we komen trouwens opvallend veel Nederelanders tegen. 

Na een aantal klim en daal heuveltjes komen we bij het slickrock, een pittige klim, we zijn niet de enige.

 

Hierna nog wat kleine klimstukjes, een mooi pad, vlak voor de arch zie je nog een tunnel arch.

Dan nog een stukje over een richel met een diepe afgrond, helaas zie je moeilijk diepte op de foto.

Dan om de hoek zie je hem, deze grote mooie arch!

Mensen staan netjes in de rij om onder de Arch te staan voor een foto, de omgeving is ook erg mooi. Achter de Arch zaten mensen op een hoge rots, beetje eng en hoe ze er gekomen zijn??

Als de zon op een bepaalde hoogte komt kleurt hij helemaal rood, hier komen de mensen dus voor.

Een mooi schouwspel van schaduw en kleuren, leuk om mee te experimenteren.

De zon ging 20.40 onder, hoewel iedereen nog heerlijk zat/lag te relaxen op een prachtig plekje met dit natuurgeweld op de voorgrond werd het tijd om de 3 miles weer terug te lopen, gelukkig dit keer voornamelijk downhill. Toen we beneden kwamen was het donker, de vleermuizen vlogen ons om de oren. Bij de auto een lekker koel glas melk uit de koelbox, nog een dik half uur terug rijden naar ons huis waar  we rond half 11 aankwamen, lekker naar bed.